La Unión

La Unión
La Unión is een Spaanse gemeente in de provincie Murcia, behoort tot de regio Campo de Cartagena en telt ruim 20.000 inwoners.

Markt La Unión

Mijnbouw, Sierra minera de Cartagena-La Unión
De geschiedenis van het grondgebied van La Unión is onlosmakelijk verbonden met de geschiedenis van de mijnbouwontwikkeling in het kustgebergte, Sierra minera de Cartagena-La Unión.

De oudste nederzetting ligt in Portmán, een klein gehucht. 
Archeologische vindplaatsen zijn er in overvloed in de Sierra minera.
Via de haven van Portmán werd zilver, lood, ijzer, zink en andere mineralen uitgevoerd.
De archeoloog Eulalia Sintas Martínez bestudeerde de archeologische overblijfselen en heeft aangetoond dat het gebied de belangrijkste leverancier van zilver was. 

Ontstaan La Unión
In 1243 integreerde de Infante Alfonso, de toekomstige Alfonso X "El Sabio", dit gebied in de Kroon van Castilië krachtens het Verdrag van Alcaraz.

Vanwege de snelle en robuuste ontwikkeling van de mijnbouw in de 19e eeuw, besloten de oude mijnbouwbedrijven van Garbanzal, Herrerías en Portmán zich af te scheiden van Cartagena om op te gaan in hun eigen gemeente en gemeenteraad met de naam Villa de El Garbanzal. 

Portmán zou dan blijven dienen als mijnhaven. De meningsverschillen tussen de inwoners van de belangrijkste gehuchten, Garbanzal en Herrerías, leidden echter al snel tot de naamsverandering van de jonge gemeente, die in 1868 omgedoopt werd in 'La Unión'. In 1894 zou La Unión de titel 'stad' krijgen. 

Slavernij in de mijnen

Werken in de mijnen was en is nog steeds een gevaarlijke bezigheid. De arbeiders werkten in een soort semi-slavernij. De mijnbouw heeft het hoogste aantal dodelijke ongevallen. De mijnwerkers moesten werken in levensbedreigende omstandigheden in een omgeving van sulfaten en silica. Dagelijks waren er slachtoffers, een exclusieve ruimte werd gecreëerd, het Hospital de Caridad de Portmán, thans een museum. 

Met het zilver uit de mijnen werd wel bijvoorbeeld het Palacio Aguirre of het landhuis aan de Calle Jabonerías de Cartagena, nu de parochie van San Antonio, gebouwd.

Vanaf 1919 raakten de mineralen uitgeput en nam ook de oorlogsvraag naar looderts af. De helft van de bevolking trekt naar elders.
Onwetendheid, nalatigheid en winstbejag zorgden vanaf dat moment de sloop van een interessante negentiende-eeuwse architectuur.

Reactivering mijnen met moderne methoden 
Een reactivering van de mijnbouw kwam vanaf de jaren vijftig van de vorige eeuw weer op gang. Oude gebieden werden met moderne methoden opnieuw geëxploiteerd. 

Peñarroya exploitatiemonopolie
De multinational Peñarroya kreeg tussen 1957 en 1988 een exploitatiemonopolie in de Sierra Minera de La Unión, in 1988 ging het exploitatiemonopolie over naar het lokale bedrijf Portmán Golf, dat de inmiddels marginale mijnbouw probeerde te combineren met het toeristische gebruik van de omgeving van Portmán.

In 1991, na twee millennia van ontginning, werden de mijnen definitief gesloten. 
De extreme vervuiling van Portmán veroorzaakte steeds meer sociale onrust.